رژیم طالبان به ماندن سازمان‌ملل در افغانستان و کماکان ادامه فعالیت این سازمان در کشور استقبال کرده است، طالبان می‌گویند با وصف تلاش‌های گسترده برای توقف فعالیت یوناما از سوی برخی کشورها و حلقات، اما دیپلماسی آرام و سازنده امارت اسلامی وضعیت را کنترول کرد.
خبرگزاری باختر که رسانه‌ای رسمی طالبان است یادداشتی منتشر کرده و گفته است: “بدون شک دیپلماسی آرام و سازنده امارت اسلامی، نمایانگر اعتماد کشورهای بیرونی به بهبود وضعیت در افغانستان است و این که امارت اسلامی می تواند، وضعیت کشور را به سمت مثبت هدایت کند.”
در این یادداشت آمده است که تصمیم سازمان‌ملل مبنی بر ماندن در کنار مردم افغانستان، یک تصمیم خلاقانه است که نشان می‌دهد، مسایل بشری جدا از برنامه سیاسی محاسبه می‌شود.
ضرب‌الاجل این سازمان به روز جمعه ۱۵ ثور پایان یافت و یوناما اعلام کرد که بررسی‌های همه جانبه را انجام داده و تصمیم گرفته شد تا به تعهد خود در قبال مردم افغانستان باقی بماند.
یوناما بیانیه‌ای منتشر کرد و گفت پس از جلوگیری از کار زنان از سوی طالبان در ساختارهای سازمان‌ملل، این سازمان با جوانب مختلف در افغانستان، از جمله جامعه مدنی، گروه‌های زنان، کشورهای عضو ملل متحد و امدادگران صحبت کرده است.
در حالی‌که یوناما می‌گوید در افغانستان باقی خواهد ماند اما تاکید کرده است که لغو محدودیت‌های کار زنان برای سازمان‌ملل، سازمان‌های بین‌المللی و داخلی در راستای ارائه کمک‌های بشردوستانه و برنامه‌های حمایت از مردم افغانستان ضروری است.
در بیانیه این دفتر گفته شده که یوناما به تعامل متمرکز، اصولی و سازنده با تمام سطوح ممکن از مقام‌های طالبان برای لغو این ممنوعیت و تضمین امنیت همه کارکنان سازمان ملل و امدادرسان‌ها ادامه می‌دهد.
دیپلماسی فعال؟!
نویسنده یادداشت خبرگزاری باختر، ماندن یوناما را حاصل دیپلماسی فعال طالبان خوانده است.
او نوشته است: “در یکی دو ماه اخیر برخی از مسایل، روابط میان امارت اسلامی و شماری از کشورها و نهادهای جهانی را دستخوش تحولات کرد، مگر دیپلماسی فعال امارت اسلامی و برخورد معقولانه به قضایا باعث شد که وضعیت سیر مثبت و فعال را در پیش گیرد.”
در این نوشته یوناما متهم شده که بابت برخی “ایرادها” به اقدامات و برنامه‌های طالبان، کار شماری زیادی از کارمندان خود را تعلیق کرد.
طالبان می‌گویند که پاسخ انتونیو‌گوترش، دبیرکل سازمان‌ملل در نشست دوحه، مبنی بر ماندن در افغانستان و ارایه خدمات بشردوستانه، پاسخ مناسب به “برای آنانی بود که تلاش داشتند سازمان‌ملل را وادار کنند که افغانستان را ترک کند و به این ترتیب برنامه انزوای امارت اسلامی را تا مرحله تطبیق بکشانند”
نویسنده گفته است خارج شدن سازمان‌ملل از افغانستان باعث می‌شد که نهاد و سازمان‌های دیگر جهانی هم افغانستان را ترک کنند و به این ترتیب “مغرض ترین برنامه که انزوای امارت اسلامی است، تحقق می‌یافت.”
نویسنده تصمیم سازمان‌ملل را خلاقانه، خوانده و نوشته است که سازمان‌ملل ثابت کرد، مسایل بشری نسبت به برنامه سیاسی اولویت دارد.
در نوشته آمده است: “ماندن سازمان ملل‌متحد و نهادهای مرتبط به آن در افغانستان، نشان می‌دهد که امارت اسلامی توانسته است، معقولیت عملکرد خود را ثابت کند و این نهادها را در کنار مردم افغانستان حفظ کند.”