یافتههای یک تحقیق تازه نشان میدهد که وضعیت زنان در زندانهای طالبان در سه ولایت عمدتا شمال کشور به شدت نگران کننده و تکاندهنده است.
روزنامه هشتصبح گزارش داده است که زندانیان زن در محابس طالبان در جوزجان، فاریاب و سمنگان با وضعیت اسفباری دستوپنجه نرم میکنند. تحقیر، توهین، شکنجه جسمی و تجاوز جنسی از مواردیاند که به زنان زندانی تحمیل میشود.
این روزنامه دریافته است که پس از سقوط نظام جمهوری، ۹۰ زن در سه ولایت شمال کشور از سوی طالبان بازداشت و زندانی شدهاند. از این میان با ۳۶ زن در فاریاب، ۳۴ زن در سمنگان و ۲۰ زن دیگر در ولایت جوزجان در یک سال گذشته برخورد نامناسب صورت گرفته است.
طبق اطلاعاتی که از منابع در زندانهای زنانه طالبان در شمال گردآوری شده، بیشتر این زنان به دلایل مختلف از جمله اتهام فساد اخلاقی، سرقت، فریبکاری و فرار از منزل زندانی شدهاند.


پیشتر، ویبسایت خبری واشنگتن اگزماینر، گزارش داد که طالبان با تسلط بر افغانستان از تجاوز جنسی و ازدواج اجباری برای ایجاد وحشت در بین زنان افغان استفاده کردهاند.
این خبرگزاری از قول مریمن، هماهنگکننده یک کلینیک سیار که از سوی یک نهاد امریکایی حمایت میشود، گزارش داد که دو دختر جوان افغان هر شب از سوی طالبان در زندان مورد تجاوز جنسی قرار گرفته بودند.
با این حال، روزنامه هشتصبح از قول منابع آگاه گزارش داده است که از میان ۹۰ زندانی زن در فاریاب، جوزجان و سمنگان، ۳۳ تن آنان کسانیاند که از بدو زندانی شدن تاکنون بستهگانشان به دیدار آنان نرفتهاند. این منابع احتمال میدهند که خانوادههای آنان از سرنوشت این زنان آگاهی ندارند.
طالبان در ماه سنبله سال گذشته در یک نشست عمومی همه قوانین قبلی کشور به شمول قانون اساسی و کود جزا را ملغا اعلام کردند. این گروه تنها بخشهایی از قانون اساسی دوره محمدظاهر، شاه پیشین افغانستان که با اصول اسلام در تضاد نباشد را قابل اجرا دانستند. این قانون در سال ۱۳۰۱ خورشیدی تصویب شده است.
در حال حاضر طالبان در شمال کشور به نهادهای حقوق بشری اجازه نمیدهند که از زندانهای زنانه نظارت کنند.
شبهای زندان
یافتهها نشان میدهد که در زندانهای زنانه فاریاب، جوزجان و سمنگان از طرف روز ۱۰ زن مشغول تلاشی بدنی، صفاکاری و نگهبانیاند، اما از طرف شب هیچ نگهبان زن حضور ندارد. با این وصف، مسوولیت امنیت این زندانها از طرف شب برعهده جنگجویان طالبان است؛ نگهبانانی که «در تجاوز جنسی بر زندانیان زن دخیلاند.»
از میان ۹۰ زن زندانی در جوزجان، فاریاب و سمنگان، ۱۶ تن آنان در نتیجه تجاوز جنسی مکرر حمل گرفته و در شفاخانههای محلی جنینشان را سقط کردهاند.
منابع صحی در این سه ولایت تایید کردند که جنینهای این زنان در ماههای سوم و پنجم بارداری به دستور طالبان سقط داده شده است.


تیرباران
پیش از سقوط نظام جمهوری، دستکم شش خانه امن برای زنان در این سه ولایت فعال بود، اکنون اما همه این خانهها مسدود شدهاند. روشن نیست زنانی که از زندانهای طالبان رها میشوند و نزد خانوادههای خود نیز احساس مصونیت نمیکنند، به کجا پناه خواهند برد.
یکی از زندانیان رهاشده، به روزنامه هشت صبح گفته است که دستکم چهار زندانی زن در ولایت سمنگان در اثر تجاوز جنسی متواتر طالبان دچار بیماری شدید شده و سرانجام از سوی طالبان تیرباران شدهاند.
کارمندان صحی در بخش نسایی – ولادی شفاخانههای فاریاب، سمنگان و جوزجان به این روزنامه گفتهاند که در جریان یک سال گذشته افراد طالبان ۴۸ زن را از طرف شب برای درمان به این شفاخانهها منتقل کردهاند که در اثر شکنجه فیزیکی و تجاوز جنسی دچار خونریزی شدید شده بودند.
براساس اظهارات این منابع، افراد طالبان در این قضایا به داکتران نوکریوال هرگز اجازه ترتیب دوسیه را ندادهاند.
براساس طرزالعمل زندانها در حکومت قبلی، پرونده متهمان در جریان سه ماه تا دادگاه عالی فرستاده میشد. با وجودیکه نزدیک به دو سال از حاکمیت طالبان میگذرد، اما در این مدت طالبان قوانین و یا طرزالعمل مشخصی برای تعقیب پروندههای مظنونها ترتیب نکردند.
یک منبع در مدیریت زندان ولایت فاریاب تایید کرده است که شماری از زنان جوان زندانی شبهنگام توسط محافظان ویژه فرماندهی امنیه، اداره استخبارات، فرمانده کندک ارتش و عدهای از مقامهای دیگر طالبان از زندان بیرون کشیده و پس از سوءاستفادههای جنسی دوباره به زندان منتقل میشوند. این منبع اما مشخص نساخت که این زنان شبهنگام به کجاها منتقل میشوند.
یک داکتر زن در بخش نسایی – ولادی شفاخانه ولایتی شهر میمنه که نخواست نامش در گزارش درج شود، گفته است که طالبان چندین زنی که به دلیل تجاوز جنسی دچار خونریزی شده بودند را شبهنگام با تدابیر شدید امنیتی به این مرکز صحی منتقل کردهاند.
این داکتر افزوده است که نشانههای شکنجه و تجاوز جنسی در وجود آن زنان مشهود بوده است.
یکی از زنان قربانی تجاوز جنسی در زندان طالبان گفته است که در مدت هفت ماه حبس دستکم چهار زندانی زن که باشندهگان ولایتهای بغلان، بلخ و جوزجان بودند، از سوی نیروهای طالبان تیرباران شدهاند.
این زن در نهایت با پادرمیانی یکی از فرماندهان طالبان براساس یک معامله، از زندان رها شده است. این دختر جوان گفته است که در بدل رهاییاش از زندان، یک نمره زمین شخصی خود به ارزش بیش از ۳۰۰ هزار افغانی را به یکی از مقامهای باصلاحیت طالبان داده است.
تجاوز جنسی بر زندانیان زن، بحث تازهای نیست. در بیست سال گذشته نیز در مواردی گزارش شد که شماری از زنان زندانی، با بدرفتاری فزیکی در زندانها روبهرو شدهاند.