یادداشتی از محمدعثمان نجیب:
دوستانِ گرامی معذرت می‌خواهم که ناگزیر شده و برای رفعِ ابهاماتی علیه خودم، به توضیح گذشته‌ی خود می‌پردازم . Musa Weiss ناگزیر از خودم تعریف کنم تا شما قانع شوید. من در خدمتِ غنی نبودم. کرزی در یک روزِ عید من را به پیشنهادِ جلالی برطرف و تشکیلِ اداره‌یی را که من رهبری می‌کردم حتا اداراتِ مشابه در سایر ارگان های نشراتی را لغو کرد. سندِ کاملی در مورد را سال ها پیش همه‌گانی ساخته ام. دو دیگر برای مبارزه حتمی نیست با نامِ خود مبارزه کنی. از اولین روز های سقوطِ طالبان و استقرارِ حکومتِ مؤقت من در افغانستان اولین مقاله‌ی تحقیقی آسیب شناسی طالبانی را نوشتم و در اولین شماره‌ی جریده‌ی مجاهد منتشر شد. نه برای این که من مجاهد بودم. من هرگز جهادی نبودم به لطفِ خدا. برای آن که مقاله مهم بود و کسی تا ان زمان در موردِ طالبان چیزی ننوشته بود. سال هایی که من در نظام بودم همه کاستی ها را به گونه‌ی گسترده با نام عاریتی جواد منتشر کرده ام. شما به بای‌گانی های تارنماهای وزینِ آریایی، خاوران، اصالت، کابل‌پرس، مشعل، نشراتِ افغانستانی های عزیز در روسیه مراجعه کنید و ترجمه های مقالاتِ آزادی خواهانه، برابری خواهی و عدالت خواهی و حتا عملی شدنِ برنامه های عدالتِ انتقالی، ختم حاکمیت یک تباره در افغانستان و رشدِ متوازن از قلمِ حقیر را در نشراتِ بنگاه های مختلفِ تاجیکستان با خطِ سیریلیک هم می‌یابید. حالا فقط در گوگل و هر نشریه‌ی فرامرزی افغانستان نامِ را حقیر جست‌وجو کنید، عالَمِی از حقایقِ ناگفته را می‌خوانید. من از دورانِ جوانی ام مبارزِ راه نقد و برابری خواهی بودم. من کوه به کوه و دشت به دشت و سنگر به سنگرِ دفاعِ مقدس وطن را در جبهاتِ داغِ وطن و بیشتر داوطلبانه درنوردیده ام از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب، به شمول عملیاتِ ژوره. نشرات دهه‌ی شصت را مرور کنید. پیام، انیس، هیواد، هفته نامه‌های انتقادی ووو… بای‌گانی های رادیوتلویزیون ملی را از نیمه‌ی دومِ دهه‌ی شصت مرور کنید، از فیلم‌نامه‌های مستند تا نقد های سیاسی ادبی و بیشتر سیاسی. من افتخارِ زنده‌گی نامه نویسی و مستندسازی بیش ده ها تن قهرمانِ قوای مسلحِ دهه‌ی شصت را دارم. من افتخار نقش داشتن اساسی در خنثا سازی کودتای شهنواز تڼۍ را در بخشِ نشرات و تبلیغات در کنارِ هم‌کارانِ‌گرامی ام دارم. من افتخارِ مبارزه با جرایمِ جنایی و کشفِ بزرگ ترین جنایاتِ بسیار گسترده را در کارنامه هایم دارم. من افتخارِ دستِ رد زدن برای استخدامِ جاسوسی توسط سی آی ای و آی اس آی را دارم. من افتخارِ دستـ رد زدنِ همکاری و حتا ملاقاتِ خصوصی با آیکن‌بیری را در کارنامه هایم دارم. من افتخار از دفتر کشیدنِ دو آمریکایی را دارم. ووو.. همه‌ی این ها با مستندات در روایات ِ زنده‌گی من بخوانید. هر کدام را غلط یافتید به رخ من بکشید. هموطنانِ خاموشِ‌تان را دستِ کم نگیرید. من در دوران های خدمت مستحقِ دریافتِ تمام نشان ها و مدال ها و تقدیرنامه ها فقط از سوی مقامات درجه اولِ رهبری. کشور شده ام یا به. صواب‌دید مقاماتِ محترمِ وزارت و ریاست های عمومی که معنونی مقامات پیشنهاد داده اند. آقای کریمِ خرم متعصب‌ترین وزیرـ کابینه‌ی کرزی پیشنهادی را درموردِ من به ریاست جمهوری فرستادند که اگر خودم هم می‌بودم آن محتوا را برای خود نمی‌نوشتم. من در عنفوانِ جوانی بارها از یک دفتر به دفتر دیگری تبدیل شده ام. اما همه امریه های تبدیلی ام. این جمله را با خود داشته اند: «…به منظورِ ایجا بهبود در اموراتِ آن اداره تقرر یا تبدیلی محمدعثمان نجیب …منظور است…» منتقدانِ محترم و محترمه‌ی دایم در کمین! هرگاه معلوماتِ بیشتر از این می‌خواستید پس همه‌ی بیش از دو هزار بخش روایاتِ زنده‌گی. من را که پیوسته و گسسته منتشر شده و در گوگل موجود اند را بخوانید.