جاپان تایمز گزارشی از وضعیت زنانی منتشر کرده که در حکومت پیشین از شوهران‌شان طلاق گرفته و یا هم در خانه‌های امن زندگی می‌کردند.
براساس این گزارش در حاکمیت طالبان هزاران زن در خطر زندگی مجدد با مردان‌‌ی هستند که قبلا بابت خشونت از آنها طلاق گرفته‌بوند.
رژیم طالبان احکام طلاق دادگاه‌های حکومت پیشین را به رسمیت نمی‌شناسد و با حاکمیت طالبان خانه‌های امن که صدها زن در آن زندگی می‌کردند کاملا ازبین رفت.
گزارش تکمیلی:
مروه که سال‌ها از سوی شوهر سابقش مورد آزاد و اذیت قرار گرفته و تمام دندان‌هایش شکسته است، پس از آن‌که به او گفته شد درخواست طلاقش لغو شده، با هشت فرزندش مخفی شده است.
مروه یکی از معدود زنانیست که در حکومت پیشین افغانستان به حمایت ایالات متحده امریکا، به صورت قانونی از شوهر سابقش طلاق گرفت و جدا شد.
هنگامی که طالبان در اگست ۲۰۲۱ به قدرت رسیدند، شوهرش ادعا کرد که مجبور به طلاق شده است و فرماندهان محلی را متقاعد کرد که مجوز ازدواج مجدد با مروه را صادر کنند.
مروه، ۴۰ ساله، که در این گزارش برای حفظ امنیت نامش تغییر کرده است، گفت: “من و دخترانم در آن روز بسیار گریه کردیم. با خود گفتم: خدایا شیطان برگشته است.”
رژیم طالبان به تفسیری سختگیرانه از اسلام پایبند است و محدودیت‌های شدیدی را بر زندگی زنان اعمال کرده که سازمان ملل آن را «آپارتاید مبتنی بر جنسیت» نامیده است.
وکلای مدافع می‌گویند در ماه‌های پس از قدرت گرفتن طالبان، فرماندهان این گروه طلاق چندین زن را باطل اعلام کرده و آنها را دوباره به ازدواج‌های خشونت‌آمیز کشانده‌اند.
مقامات طالبان اما می گویند این یک سیاست رسمی امارت نیست. یک بررسی نشان می‌دهد که افرادی به طور شخصی اقدام به انجام این کار [ازدواج مجدد با همسر طلاق شده] کرده‌اند.
مروه ماه‌ها دور جدیدی از ضرب و شتم را تحمل کرد، در خانه حبس شده بود، دست‌ها و انگشتان دست‌هاییش شکسته است.
او گفت: “روزهایی بود که بی‌هوش بودم و دخترانم به من غذا می دادند. او به قدری موهایم را می کشید در حدی که کچل شدم. آنقدر مرا کتک زد که تمام دندان هایم شکست.”
بلاخره مروه مجبور می‌شود همراه با شش دختر و دو پسرش صدها کیلومتر دورتر به خانه یکی از بستگانش پناه برد.
فرزندانم می‌گویند: “مادر، اشکالی ندارد که از گرسنگی بمیریم. حداقل ما از شر بدرفتاری خلاص شده ایم.”
مروه از ترس اینکه شوهرش او را دوباره پیدا نکند گفت: “هیچ‌کس ما را اینجا نمی شناسد، حتی همسایه های ما.”
اسلام طلاق را مجاز می‌داند
هیات معاونیت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) می گوید که خشونت علیه زنان در افغانستان گسترده است.
یوناما در نوامبر ۲۰۲۱ در بیانیه ای اعلام کرد: “در سطح جهان، از هر ۳ زن، ۱ زن خشونت فیزیکی یا جنسی، عمدتاً توسط شریک زندگی خود را تجربه کرده است.”
افغانستان یکی از بالاترین نرخ های خشونت علیه زنان را در سطح جهان دارد، به طوری که از هر ۱۰ زن، ۹ زن در طول زندگی خود حداقل یک نوع خشونت را از شریک زندگی خود تجربه کرده اند.
با این حال، طلاق اغلب تابوتر از خود آزاریست و این فرهنگ برای زنانی که از همسران‌شان جدا می‌شوند به یک امر نابخشودنی می‌ماند.
در دولت قبلی تحت حمایت امریکا، نرخ طلاق در برخی شهرها به طور پیوسته در حال افزایش بود، جایی که دستاوردهای اندک در حقوق زنان عمدتاً به تحصیل و اشتغال محدود می شد.
نظیفه، وکیل‌ی که حدود ۱۰۰ پرونده طلاق را برای “زنان آزار‌دیده” با موفقیت انجام داده است. دیگر اجازه کار در افغانستان‌ی تحت حاکمیت طالبان را ندارد.
خانم نظیفه می‌گوید زنان سرنوشت خود را مقصر هر اتفاقی می‌دانستند اما با افزایش سطح آگاهی، زنان دریافتند که جدایی از شوهران “بد” امکان پذیر است.
نظیفه که فقط خواست نام کوچک خود را ذکر کند، توضیح داد: “وقتی هیچ هماهنگی در رابطه زن و شوهر وجود ندارد، حتی اسلام طلاق را مجاز می داند.”
در حکومت پیشین، دادگاه‌های ویژه خانواده با قاضی و وکیل زن برای رسیدگی به این‌گونه قضایا ایجاد شد، اما طالبان سیستم قضایی جدید خود را کاملا مردانه ایجاد کردند.
نظیفه گفت که پنج نفر از موکلین سابقش، وضعیت مشابه مروه را دارند.
وکیل دیگری که نخواست نامش فاش شود، گف اخیرا شاهد یک پرونده در دادگاه بوده است که در آن یک زن علیه پیوستن اجباری به شوهر سابقش مبارزه می کرد.
او افزود که حکم طلاق در رژیم طالبان زمانی صادر می شود که شوهر معتاد طبقه بندی شده مواد مخدر بوده یا کشور را ترک کرده باشد.
او گفت: “اما در موارد خشونت خانوادگی یا زمانی‌که شوهر با طلاق موافقت نکند، دادگاه آن را به رسمیت نمی‌شناسد.”
مقامات طالبان اصرار دارند که طلاق طبق شرع مجاز است.
شبکه سراسری خانه‌های امن که از زنان حمایت می‌کرد، تقریباً در حاکمیت طالبان به طور کامل از بین رفته است و وزارت امور زنان و کمیسیون حقوق بشر نیز بسته شده‌اند.
زن حق ندارد
ثنا ۱۵ ساله بود که با پسر عمویش که ۱۰ سال از او بزرگتر بود ازدواج کرد.
او در حالی که چای را روی اجاق گاز در خانه‌‌امنی که مخفیانه زندگی می کند آماده می کرد، گفت: “اگر بچه ما گریه می کرد یا غذا خوب نبود، مرا کتک می زد. او می گفت که زن حق حرف زدن ندارد.”
با کمک یک پروژه خدمات حقوقی رایگان، او در دادگاه از شوهرش طلاق گرفت – اما وقتی قدرت به طالبان برگشت، آسودگی او به هم خورد.
او که تهدید به از دست دادن حضانت چهار دخترش شده بود، به خانه همسر سابقش بازگشت، در آن زمان شوهرش با زن دیگری نیز ازدواج کرده بود.
ثنا گفت: “دخترانم گفتند: مادر، ما خودکشی می کنیم.”
این خانم توانست مقداری پول جمع کند و با فرزندانش فرار کند و با کمک یکی از بستگانش خانه‌ای یک اتاقه پیدا کرد که فقط یک اجاق گاز و چند بالشت برای خواب داشت.
او گفت: “هر وقت که دروازه به صدا در می‌آید، می‌ترسم که او مرا پیدا کند و بیاید تا بچه‌هایم را ببرد.”
مصیبت برای کودکان
یک مقام طالبان گفت که حاکمیت به چنین مواردی رسیدگی خواهند کرد که در آن زنان قبلاً مطلقه مجبور به بازگشت به همسران سابق خود شده‌اند.
عنایت الله، سخنگوی دادگاه عالی طالبان گفت: “اگر چنین شکایت‌هایی دریافت کنیم، آنها را طبق شرع بررسی خواهیم کرد.”
او در پاسخ به این سوال که آیا رژیم طالبان احکام طلاق در حکومت قبلی را تایید می کند، گفت: “این یک موضوع مهم و پیچیده است.”
او گفت: “دارالافتا در حال بررسی این موضوع است، وقتی به یک تصمیم واحد رسیدیم، خواهیم دید.”
یک نهاد وابسته به دادگاه که احکام شرعی صادر می کند، گفت: “برای مروه و دخترانش که با دوختن لباس زنده می مانند، این ضربه جراحات روحی عمیقی بر جای گذاشته است.”
مروه در حالی‌که به دخترانش نگاه می کرد گفت: “می ترسم که آنها هر گز ازدواج نکنند، آنها به من می گویند: “مادر، با تماشای اینکه چقدر زندگی‌ات بد بوده است، ما از کلمه شوهر متنفریم.”