به همان اندازه که اظهارات جسورانه‌ی رئیس جمهور فرانسه درباره‌ی استقلالیت اروپا ازامریکا، غوغا برپا کرد، به همان اندازه اظهاراتِ صریحِ ضد امریکایی رییس جمهور برازیل هم خبرساز شده، امریکای لاتین و جهان ما را بیشربا نقش جنگ افروزانه‌ی آمریکا آشنا نموده است.
اخیراً ما شاهد بودیم که، پس از اظهارات جسورانه‌ی رییس جمهور فرانسه علیه سلطه‌گرایی امریکا، آقای لولا داسیلوا، رییس جمهور کشور قدرتمند برازیل هم هنگام دیدار از چین با قاطعیت از امریکا خواست تا بیش ازین به جنگ اوکراین پترول نپاشد.
آقای داسیلوا با جدیت به رهبران امریکا تذکر داد که به جای تشویق و ترغیب اوکراین به جنگ، آن کشور را به صلح تشویق نمایند.
داسیلوا این انتقادها و هشدارهای تند‌اش را طی مصاحبه‌ها و سخنرانی‌هایش در چین مطرح کرده است.
او دریک سخنرانی مهم درشانگهای، همچنان درباره‌ی استفاده‌ی ابزاری امریکا از نقش دالر به شدت انتقاد نموده، از کشورهای عضو بریکس (چین، روسیه، برازیل، هندوستان، آفریقای جنوبی) و تمام کشورهای درحال توسعه در افریقا، امریکای جنوبی و آسیا، مجدانه تقاضا نمود تا در راستای دفاع از ارزهای ملی خود، دالر را از تجارت بین‌المللی‌شان حذف کنند.
داسیلوا با محکوم کردن نقش مرکزی دالر درتجارت جهانی، خواستار پایانِ سلطه‌ی دالر برتجارت جهانی شده، از کشورهای رو به توسعه و کشورهای عضو بریکس خواست تا ارزِ جاگزینی برای دالر پیدا نمایند.
این گونه اظهارات قاطع از زبان رهبران کشورهای قدرتمند جهان، اتحاد چین، روسیه، هندوستان، آفریقای جنوبی، ایران، عربستان سعودی، برازیل و تمام کشورهای پیمان شانگهای را مستحکم‌تر کرده، راه را بسوی نظم نو جهانی بازتر و روشن تر می نماید.
مبالغه نیست بگوییم که امروز ملتی در جهان وجود ندارد تا از نقش مستقیم امریکا در جنگ‌های منطقه‌ای در نقاط مختلف جهان، انکار نماید. امروز همه می‌دانند که در ویران کردن عراق به بهانه‌ی سلاح اتمی، در هُل دادن افعانستان در کام تروریزم دینی طالبان به بهانه‌ی القاعده، در توطئه‌ی ایجاد داعش برای سقوط سوریه و عراق، در ایجاد بحران و جنگ در لیبیا، یمن و ونزویلا و در افروختن آتش جنگ ویرانگر در اوکراین؛ در همه بحران‌ها نقش امریکا برجسته و غیرقابل انکاراست.
متکی به همین حقیقت است که حالا حتا شریکان استراتژیک امریکا از اثرفشار ملت‌‌های شان، می‌خواهند از سیاست‌های جنگ افروزانه‌ی آن کشور فاصله بگیرند.
اگرسعودی و امارات‌متحد عربی ثروتمند است یا فرانسه و ترکیه ـ این دو کشور قدرتمند ناتو و اگر کشورهای بزرگ و پرقدرتی چون برازیل و ارجنتاین است یا هندوستان، افریقای جنوبی، روسیه و چین؛ همه می‌خواهند از جنگ و سیاست های جنگ افروزانه‌ی امریکا فاصله گرفته، به قلدربازی‌ها و سودجویی‌های آن کشور تسلیم نشوند.
و با اتکا به همین حقیقت، دور نیست روزی که نظام سلطه گرایانه ی امریکا به پایان رسیده، نزدیک ترین متحدان استراتژیک‌اش، به جای دنباله روی ازجنگ‌های خلق شده توسط امریکا، راه توسعه و انکشاف بیشتر را به پیش بگیرند و دیگر حتا اروپا هم حیاط خلوت امریکا نباشد.
نوشته‌ی: اسماعیل فروغی